Exploring around the world [Rikku]

Calypso gaapte. Ze was net opgestaan. Vandaag zou ze samen met Rikku alles een beetje gaan verkennen. Rikku was de enige vriendin die ze had. Ze was dan wel jonger en kleiner dan haar maar dat maakte niks uit. Ze hadden afgesproken op een bepaalde plek. Het was eigenlijk nog te vroeg, maar ze vertrok toch alvast. Eerst liep ze nog. Maar dat ging haar véél te langzaam. Daarom ging ze over op rennen. Haar voeten werden nat van de dauw op het gras. Ze had immers geen schoenen. Het enige wat ze had, waren haar kleren. Verder niks. Ze kwam meestal niet bij andere mensen in de buurt. Ze was dan ook op haar 12e van huis weggelopen. Ze haatte haar ouders. Dus was ze maar weggelopen. Nu was ze inmiddels 15, al dachten veel mensen dat ze 13 of 14 was. Ze versnelde haar pas toen ze de afgesproken plek kon zien. Hijgend kwam ze bij de grote, platte steen aan. Ze was vroeg. Rikku was er nog niet. Ongeduldig begon ze heen en weer te lopen. Wanneer kwam ze nou!? Toen ze genoeg had van het heen en weer lopen ging ze op de steen zitten. Na een tijdje gewacht te hebben zag ze eindelijk Rikku lopen. Ze rende naar haar toe. "Waar bleef je nou!? Ach, laten we gaan!"

Fluuut
Ik ben slecht in beginnen -.-''

Rikku liep richting de boederij waar ze met Calypso had afgesproken. Ze zou een paar kippen stelen en de weer verkopen. teminste als ze niet gepakt werden. Wat ze maar beter niet tegen Calypso kon zeggen want die was waarschijnlijk al zenuwachtig genoeg als ze zou horen dat we dingen gingen steln. Nou teminste ik. toen rikku Calypso zag zitten renden Calypso naar haar toe. "Waar bleef je nou!? Ach, laten we gaan!" "Sorry voor het langen wachten, maar goed idee laten we gaan." Rikku liep richting de boederij waar ze dacht dat ze wel iest kon mee pikken. Toen ze dichtbij genoeg was keek ze even het kippenhok in waar ze een boer eieren zag pakken. Als ze geluk hadden sloeg die boer er een paar over. Rikku trok Calypso meer naar de zijkant van de schuur en keek om het hoekje. "Okey, de boer is weg. Blijf hier en zeg het als er iemand komt." Verluisterde ze. Nog voordat calypso iets kon terug zeggen renden ze de stal in. Ze doorzocht alles. Ze vond nog drie overgebleven eieren en twijfelde of ze ook nog een kip mee zou nemen. Laten we het houden op drie eieren. Misschien dat ik later nog een kip mee pik. Ze renden terug de stal uit, naar Calypso toe. "Zo ik heb nog drie eieren gevonden, en ik zit te twijfelen of ik een kip moet mee nemen. Maar we gaan hier voorlopig toch niet weg. Kom op, daar is een mooie schuil plek voor de nacht. Het word tenslotte al schemerig." Ze liep richting het bos en vlak aan de rant ging ze in een enormen struik zitten waarvan de binnenkant hol was. "Calypso, kom je!"

"Sorry voor het langen wachten, maar goed idee laten we gaan." Rikku begon richting een boerderij te lopen. Calypso liep maar een beetje achter haar aan. Ze had géén idee van wat Rikku allemaal van plan was. Ze keek het kippenhok in. Nee, please. Dacht ze. Niet gaan stelen. Rikku trok haar meer naar de zijkant van de schuur en keek om het hoekje. "Okey, de boer is weg. Blijf hier en zeg het als er iemand komt." Fluisterde ze. Nog voordat ze iets kon terug zeggen renden ze de stal in. Zij bleef maar zitten. Ze kon nu toch niet veel doen. Rikku rende terug de stal uit, naar haar toe. "Zo ik heb nog drie eieren gevonden, en ik zit te twijfelen of ik een kip moet mee nemen. Maar we gaan hier voorlopig toch niet weg. Kom op, daar is een mooie schuil plek voor de nacht. Het word tenslotte al schemerig." Ze liep richting het bos en vlak aan de rant ging ze in een enormen struik zitten waarvan de binnenkant hol was. "Calypso, kom je!" Calypso begon aarzelend naar haar toe te lopen. Ze ging naast haar zitten. "Moest dat nou?" Vroeg ze een beetje angstig. Niet dat zij nooit iets stal, maar ze had het altijd al eng gevonden. Stel dat ze werden gepakt? Wat dan? Ze had wel een beetje verwacht dat Rikku zou gaan stelen maar niet zo plotseling. Ze was er net en hup, ze zat al in het kippenhok om te stelen. "Nou als je wilt stelen doe het dan niet zo plotseling." Zei ze nerveus. "Voor mijn part steel je al die kippen." Vervolgde ze. "Als je mij maar vertel wat je gaat doen."

"Moest dat nou? Nou als je wilt stelen doe het dan niet zo plotseling. Voor mijn part steel je al die kippen. Als je mij maar vertel wat je gaat doen." Rikku keek Calypso aan. "Okey, ik zal het voortaan zeggen. Goed dan zeg ik het nu, ik heb mijn besluit genomen we gaan een kip stelen. We verkopen die kip weer of we verkopen de eieren van de kip dat zien we wel. Kom mee!" Snel renden Rikku naar de stal, de boer was nergens te bekennen, dus Rikku rende gelijk naar binnen. Ze bekkek welke kip het geznodst was en wel tegen een stootje kon. uit eindelijk pakte ze de beste kip en keek naar Calypso. "Nou dit lijkt mij de beste kip. Als jij er nou ook eentje pakt dan hebben we er twee. Die daar is prima."Snel wees ze naar een kip die rustig stond te eten, niks vermoedend dat ze elk moment meegenomen kon worden. Rikku hoorde voetstappen, snel rende ze naar buiten. De boer was nu heel erg dichtbij. Snel ging Rikku om het hoekje van de stal staan. "Zo, dat was geslaagd. He Calypso? Calypso?" Rikku keek om haar heen maar zag haar nergens. Het liefst rende ze nu de stal in, maar dat kon niet want daar was de boer nog steeds...

(Sorry, ik heb geen goed einde. maare je beseft toch wel dat we aan het kipneppen zijn he!)

Rikku keek haar aan. "Okey, ik zal het voortaan zeggen. Goed dan zeg ik het nu, ik heb mijn besluit genomen we gaan een kip stelen. We verkopen die kip weer of we verkopen de eieren van de kip dat zien we wel. Kom mee!" Snel rende Rikku naar de stal. Daarna rende ze gelijk naar binnen. Zij rende achter Rikku aan en tond uiteindelijk ook in het kippenhok. Ze zag dat Rikku een kip gepakt had. "Nou dit lijkt mij de beste kip. Als jij er nou ook eentje pakt dan hebben we er twee. Die daar is prima." Snel wees ze naar een kip die rustig stond te eten. Ze aarzelde. Toen hoorde ze opeens voetstappen. Ze keek naar Rikku, die rende naar buiten. Ze wilde volgen maar opeens stond er een grote man voor haar. "Wat doe jij hier!? Lelijke kippendief!" Brulde de man. Calypso stond verstijfd van schrik voor hem. Haar ogen stonden wijd opengesperd van angst. Ze durfde niks terug te zeggen. Voordat ze het wist greep die ma haar bij haar arm en sleurde haar ruw mee. Hij duwde haar in een oude schuur. "Jij blijf hier tot ik de politie heb gehaald!" Schreeuwde hij. Zo, die was wel erg boos. Ze wist het, ze had het nooit moeten doen. Ze had nog gedacht, vroeg of laat werd ze toch wel gepakt. Ze snikte. Een traan gleed over haar wang. Mensen zagen haar aan voor een ordinaire dief, een straatrat. Maar zij was ook maar een meisje. Ze was pas 15! Die mensen hadden makkelijk praten. Die hadden een huis, geld om dingen van te kopen. Zij had geen eens ouders die voor haar zorgden. Ze moest maar zien waar ze van leefde. Ze was eigenlijk net zo als elk 15-jarig meisje. Kon zij er wat aan doen? Moest ze soms verhongeren? Er gleed weer een traan langs haar wang. Kwam ze hier ooit nog uit?

Aan Rikku de eer =3
Zie maar hoe je d'r red

Rikku hoorde de man flink tekeer gaan tegen Calypso. Shit, waarom nou precies calypso. Die was al zo bang. De man sleurde Calypso mee naar de scheur waar ze haar opsloot. Hij schreeude nog dat ze daar moest blijven tot de politie kwam. Snel renden Rikku naar de schuur toe. Ze rammelde aan de deur die opslot zat, wat best logisch was. Ze bekeek de schuur goed en glee met haar handen over de muren. Er was vast wel ergens een stukje hout dat wat slapper was dan de rest, of wat losser zat. na een tijdje voelen voelde ze een gammel stukje hout. Snel rende ze naar de deur en zei: "Calypso, ben je daar? Ik heb een gammel stukje hout gevonden aan de anderen kant van de schuur. Ik kan proberen hem stuk te krijgen maar ik weet nog niet precies hoe. Ik bedenk wel wat, we moeten wel snel zijn want de politie kan elk moment arriveren." Rikku rende snel daar het gammele stukje hout. Misschien ligt er iets in de kippen schuur. "Calypso, ik ga even bij de kippen kijken in de schuur ben zo terug er zal daar vast wel iets liggen!" Snel rende ze naar de schuur, niet eens oplettend of de boer daar was. Ze dacht dat ze een gereedschaps kist had zien liggen toen ze eieren ging zoeken. Ja! Daar lag een kist, snel dee ze hem open en keek of er iets bruikbaars in zat. Buiten hoorde ze al mannen aankomen en de boer begroeten. Ze liepen richting de schuur. Snel, snel! Snel pakte ze een hamer, ze moest toch iets proberen! Ze ging snel terug naar de schuur, ongezien kwam ze daar en en ze rende snel naar de achterkant. "Calypso! Ik heb een hamer kijk uit, ik ga het stukje achter in de schuur in slaan! De politie is al onderweg." Rikku zwaaide met de hamer en sloeg zo tegen de wand. De wand trilde en er ontstond een scheur. Snel dee ze het nog een keer en nog een keer. Net op tijd ontstond er een gat. Ze gooide de hamer weg en sloeg eht veder in met haar vuisten. Ze ging de scheur in en rende naar calypso. "Gelukkig! Je bendt ongedeerd. Kom we gaan snel weg." Net toen Rikku naar de achterkant vand e scheur wou lopen werd de deur open gedaan. Rikku drukte Calypso stevig tegen haar aan en keek boos naar de agenten. "Aha, dus het zijn er twee! Nou dan nemen we ze allebei maar mee!" Zei een politie agent. De boer vervolgde: "Ik wist ook niet dat het er twee waren, maar blijkbaar wel! Neem die andere ook maar mee ja!" "Hoe druven jullie! Wij zijn ook maar arm. Wat moetsen we anders doen! STERVEN? Wedden dat als jullie arm waren jullie hetzelfde hadden gedaan? Ja, nu zeggen jullie wel van niet maar wedden dat het wel zo was geweest!" Screeuwde Rikku uit met Calypso nog steeds tegen haar aan gedrukt. Er glee een traan over Rikku's wang. Zo ze nu in de cel belanden? Na alles wat ze had meegemaakt.

(Frannie is het goed als ze nog niet worden gepkat maar dat Rikku een soort van tegen de politie zeg maar gat vechten of zo iets. Maar dat ze niet nu meteen worden meegenomen dat ze wel ontsnappen. Dankzij Rikku's zwaaiende dingen!)

Calypso hoorde opeens gerammel. Ze schrok. Maar ze bleef toch zitten. Ze zat met haar kin op haar knieen. Opeens hoorde ze een bekende stem. "Calypso, ben je daar? Ik heb een gammel stukje hout gevonden aan de anderen kant van de schuur. Ik kan proberen hem stuk te krijgen maar ik weet nog niet precies hoe. Ik bedenk wel wat, we moeten wel snel zijn want de politie kan elk moment arriveren." Ze stond op en liep naar de deur. Rikku! Ze probeerde haar te bevrijden! "Calypso, ik ga even bij de kippen kijken in de schuur ben zo terug er zal daar vast wel iets liggen!" Zei Rikku weer. Even later was ze er weer. "Calypso! Ik heb een hamer kijk uit, ik ga het stukje achter in de schuur in slaan! De politie is al onderweg." Ze keek naar de plaats waar Rikku het hout ongeveer in zou slaan. Ze hoorde een doffe klap en de muur trilde. Er kwam een scheur in. Even later ontstond er een gat. Ze zag Rikku naar binnen komen. "Gelukkig! Je bendt ongedeerd. Kom we gaan snel weg." Zei ze. Opeens ging de deur open, de agenten waren er. Rikku drukte haar stevig tegen haar aan en keek boos naar de agenten. "Aha, dus het zijn er twee! Nou dan nemen we ze allebei maar mee!" Zei een politie agent. De boer vervolgde: "Ik wist ook niet dat het er twee waren, maar blijkbaar wel! Neem die andere ook maar mee ja!" Calypso keek angstig naar de agenten. "Hoe durven jullie! Wij zijn ook maar arm. Wat moesten we anders doen! STERVEN? Wedden dat als jullie arm waren jullie hetzelfde hadden gedaan? Ja, nu zeggen jullie wel van niet maar wedden dat het wel zo was geweest!" Schreeuwde Rikku uit met haar nog steeds tegen haar aan gedrukt. Ze zag dat er een traan langs Rikku's wang omlaag gleed. Calypso ging nog dichter tegen Rikku aanstaan. "Komen we hier ooit nog uit?" Fluisterde ze zacht zodat alleen Rikku het kon horen.

"Komen we hier ooit nog uit?" Fluisterde Claypso zo zacht dat alleen zij het kon horen. "Maak je geen zorgen, we komen er huis wel uit." Rikku wist dat het niet makkelijk zou worden en wist ook niet wanneer. Er kwam een politie agent naar hun toe lopen en rukte ze uit elkaar. Eeen anderen agent pakte Calypso. "Hey! Laat ons bij elkaar blijven! Zien jullie dan niet dat ze bang is?" "Ha! Het zal wel, dan hadden jullie maar niet moeten stelen! Dan krijg je dit soort dingen he. We nemen jullie apart mee en dan zien we wel wanneer jullie elkaar weer zien!"Zei de politie agent. Ökey dan, maar mag ik dan nog wel wat tegen Calypso zeggen? Privé..." Ze keek de agent smekend aan. Uiteindelijk zei hij na een diepe zucht. "Okey, voor deze keer! Maar wel snel!" Rikku rukte zich los en rende naar Calypso. Ze pakte haar armenen keek haar recht in de ogen. "Calypso, wees niet bang. We komen er wel uit, en onzen kans is nu! Okey, de politie agenten staan bij de schuur deur, maar ze zijn vergeten dat gat daar acher te beschermen. Dus Calypso als ik opsta ren je zo hard als je kan door dat gat heen naar het bos. Verstop je maar zorg dat ik je kan vinden. En maak je geen zorgen om mij, ik red me wel. Ik kom zo snel mogelijk achter je aan. Het belangerijkste is dat jij veilig bendt." Rikku gaf Calypsoeen kus op haar voorhoofd. Ze zuchtte eenkeer diep en stond op. Op dat moment pakte ze haar wapens en ze zorgde dat de politie agenten er niet langs konden komen om naar Calypso te gaan. Rikku had geen idee of Calypso al weg was, maar dat kon ze wel lezen aan de uitdruking op het gezicht van de politie. Rikku kon zeniet langer tegen houden ze moest weg. En wel nu! Rikku zwaaiden met haar wapens en terwijl ze dat dee liep ze langzaam achetruit. Toen ze dicht genoeg bij het gat was bedacht ze zich dat er nu wel een agent kon staan. Maar ze moest het erop wagen. Ze stoptehaar wapens weg en sprong door het gat naar buiten. Ze had geluk er kwam net een agent aanlopen, als die er al had gestaan dan was ze gepakt. Met eensierlijke en snelle beweging sloeg ze de politie agent op de grond. Ze wachtte geen moment maar keerde zich meteen om en renden het bos in. Toen ze zeker wist dat ze veilig was stopte ze om uit te rusten, ze ging voor de zekerheid wel achter een boom staan. "Calypso, waar ben je?" Vroeg ze voorzichtig.

"Maak je geen zorgen, we komen er huis wel uit." Zei Rikku. Er kwam een politie agent naar hun toe lopen en rukte ze uit elkaar. Een anderen agent pakte haar. "Hey! Laat ons bij elkaar blijven! Zien jullie dan niet dat ze bang is?" Zei Rikku tegen de agent. Rikku had gelijk, ze was doodsbang. "Ha! Het zal wel, dan hadden jullie maar niet moeten stelen! Dan krijg je dit soort dingen he. We nemen jullie apart mee en dan zien we wel wanneer jullie elkaar weer zien!" Zei de politie agent. "Okey dan, maar mag ik dan nog wel wat tegen Calypso zeggen? Privé..." Ze keek de agent smekend aan. Uiteindelijk zei hij na een diepe zucht. "Okey, voor deze keer! Maar wel snel!" Rikku rukte zich los en rende naar haar toe. Ze pakte haar armen en keek haar recht in de ogen. "Calypso, wees niet bang. We komen er wel uit, en onzen kans is nu! Okey, de politie agenten staan bij de schuur deur, maar ze zijn vergeten dat gat daar acher te beschermen. Dus Calypso als ik opsta ren je zo hard als je kan door dat gat heen naar het bos. Verstop je maar zorg dat ik je kan vinden. En maak je geen zorgen om mij, ik red me wel. Ik kom zo snel mogelijk achter je aan. Het belangerijkste is dat jij veilig bendt." Rikku gaf haar een kus op haar voorhoofd. Rikku zuchtte en stond op. ze pakte haar wapens. Even aarzelde ze. Moest ze nou wel ewg gaan? stel je voor dat Rikku alsnog werd meegenomen? Maar zo moest ze niet denken, ze moest erop vertrouwen dat Rikku zou ontsnappen. Ze keerde zich om en rende razendsnel door het gat heen naar buiten. Toen ze buiten was bleef ze rennen. Ze moest zo snel mogelijk weg bij de schuur en de agenten. Ze rende naar het bos en stopte daar met rennen. hijgend zocht ze naar een schuilplaats. Uiteindelijk besloot ze maar in een boom te gaan zitten. Ze klom erin en ging op een tak zitten. Ze wachtte tot Rikku kwam. Uiteindelijk zag ze haar aankomen. Ze verschool zich achter een boom. "Calypso, waar ben je?" Vroeg ze voorzichtig. "Hier." Zei ze en liet zich uit de boom glijden. "Ik haat ze." Mompelde ze. Ze keek Rikku aan. "Zij hebben alles en wij niks, kunnen wij ook lekker veel aan doen." Zei ze. Er was een lichte boosheid in haar stem te horen. Ze draaide zich om en klom weer in de boom. "Ik snap het allemaal niet hoor. Waarom is de wereld zo oneerlijk verdeeld? Ik ben pas 12 en ik heb geen eens een thuis. Ik zwerf maar wat rond." Ze zuchtte. "Rikku, heb jij eigenlijk nog familie?" Vroeg ze.

Vaag xp

"Hier." Zei ze en liet zich uit de boom glijden. "Ik haat ze." Mompelde ze. Ze keek Rikku aan. "Zij hebben alles en wij niks, kunnen wij ook lekker veel aan doen." Zei ze. Er was een lichte boosheid in haar stem te horen. Ze draaide zich om en klom weer in de boom. "Ik snap het allemaal niet hoor. Waarom is de wereld zo oneerlijk verdeeld? Ik ben pas 12 en ik heb geen eens een thuis. Ik zwerf maar wat rond." Ze zuchtte. "Rikku, heb jij eigenlijk nog familie?" Vroeg ze. Rikku had medenlaijden met calypso. Maar helaas kon Rikku er niks aan veranderen. Snel klom ze de boom in en ze ging naast Calypso zitten. "Ik haat ze ook. Ja ik heb nog familie. Mijn twee zusjes. Paine en Yuna. Maar die zie ik niet altijd. En jij bendt nu een beetje mijn familie." Rikku glimlachte. Ze sloot haar ogen en bedacht hoe het zou zijn als ze gewoon geld zou hebben. Opeens hoorde ze geschreeuw en voetstappen. "Ik weet zeker dat ze het bos in zijn gegaan! Waar moet je je anders verstoppen. Midden in de stad?! Ze kunnen overal zijn, misschien moeten we het maar opgeven." Zei een politie agent. De boer die mee liep vervolgede: "Ben je gek! Ze wouden stelen, en doe niet zo pissig. Je bendt toch politie? Je hoort me te helpen niet opgeven als een of anderen lui wammis!" Rikku keek naar Calypso, ze wou nu niks zeggen maar hoopte dat ze snapte dat ze stil moest zijn. Rikku trok snel haar benen op en wachtte gespannen af op wat er zou gaan gebeuren.

Rikku was inmiddels snel in de boom geklommen en naast haar komen zitten. "Ik haat ze ook. Ja ik heb nog familie. Mijn twee zusjes. Paine en Yuna. Maar die zie ik niet altijd. En jij bendt nu een beetje mijn familie." Rikku glimlachte en sloot haar ogen. Opeens hoorde ze geschreeuw. Ze sloot haar ogen. Shit shit shit! Dacht ze. Ze had de stemmen herkend, het waren de agenten en die boer! "Ik weet zeker dat ze het bos in zijn gegaan! Waar moet je je anders verstoppen. Midden in de stad?! Ze kunnen overal zijn, misschien moeten we het maar opgeven." Zei een van de politie agenten. "Ben je gek! Ze wouden stelen, en doe niet zo pissig. Je bendt toch politie? Je hoort me te helpen niet opgeven als een of anderen luiwammes!" Vervolgde de boer kwaad. Rikku keek haar aan. ze kon nu natuurlijk niks zeggen maar Calypso begreep wat ze bedoelde. Ze moesten allebei stil zijn en niet bewegen als ze niet gepakt wilden worden. Rikku trok haar benen op. Ze hoorde de agenten steeds dichter bij komen. Ze kneep haar ogen stijf dicht. Ze durfde niet te kijken. Langzaam hoorde ze hoe ze dichter bij kwamen. Uiteindelijk hoorde ze dat ze stil stonden. Ze opende voorzichtig haar ogen. Ze zag de boer kwaad worden. "Hoelang gaat dit nog duren!? Wat voor politie zijn jullie nou!? jullie kunnen niet eens twee meisjes vinden!" De agenten werden nu ook lichtelijk geirriteerd. "Meneer, als u geen geduld heeft vinden we ze nooit. Ze kunnen overal zitten! Het kan ook dat ze nu een heel eind verderop aan het rennen zijn. Je kan het nooit zeker weten." Zei een agent. "Volgens mij zitten ze hier in iedergeval niet." Mompelde hij erachteraan. "Nou, dan gaan we een eindje verderop zoeken!" Zei de boer. Hij was blijkbaar niet van plan snel op te geven. Dat had ze ook niet verwacht. De agenten en de boer liepen weg. Ze bleef nog een tijd wachten tot ze iets durfde te zeggen tegen Rikku. "Denk je dat we er nu uit kunnen?" Fluisterde ze. "Misschien dat we er uit kunnen gaan en dan meteen hard wegrennen? Stel je voor dat ze nog in de buurt zijn." Vervolgde ze. Ze was best wel bang. Stel je voor dat die agenten hier heel dichtbij waren. Dan waren ze echt de pineut. Ze hoopte van niet, maar je wist maar nooit...

Ghehe, beetje laat
En vaag
Maarja...

"Denk je dat we er nu uit kunnen?" Fluisterde ze. "Misschien dat we er uit kunnen gaan en dan meteen hard wegrennen? Stel je voor dat ze nog in de buurt zijn." Vervolgde ze. Rikku keek haar aan. Ze had gelijk, ze konden nog in de buurt zijn. Rikku had de neiging om het uit te schreeuwen en in paniek te raken maar omdat Calypso er was moest zij maar het goeie voorbeeld nemen. (Wat een eikels die gozers he FRAN!) Ze moest snel denken want ze hoorde al weer stemmen vanuit de verte. En blijkbaar was de boer nog niet klaar met zoeken. Rikku keek naar beneden en zag dta de boer en de politie agent er al weer stonden. Snel ging Rikku op de tak staan om te kijken of ze misschien ietsje hoger en meer tussen de bladeren kon gaan zitten. Terwijl ze opstond maakte ze geen geluid maar ze verschoof haar voet iets waardoor er een loszittend takje naar benden viel. De mannen draaiden zich om en keken alleen naar het takje. Niet de boom in, het leek net of ze een blik uitwisselde maar dat zal wel niet zo zijn. Toen ze een geschikte tak ze keek ze nog snel even naar benden voordat ze naar boven klom. De mannen waren weg! Waar konden ze nou heen zijn gegaan? Hadden ze zich verstopt of opgegeven? Rikku had ze niet horen weggaan. Nu twijfelde ze geen moment meer, ze konden overal zijn! Zo snel als ze kon klom ze omhoog ern keek naar Calypso. "Calypso, kom naar boven. Daar is nog een tak waar je op kan zitten. Die mannen zijn weg en ik weet neit waar heen ze kunnen nu overal zijn! Rikku keek bezorgd en probeerde zo kalm mogelijk te klinken, hoewel er wel een lichte trilling in haar stem te horen was. "Inderdaad meisje! waar waren we nou he?" Van schrik draaide Rikku zich omen viel naar benden. Ze landde met haar hoofd op een tak voordat ze veder naar benden viel. De man was achter haar de boom in geklommen, hoe kon ze dat nou niet gehoord hebben?! Rikku sloot hara ogen en voelde haar voorhoofd. Er zat een dikke bult en ook nog een wond. Ze keek naar haar hand die deels rood was. Gelukkig was het niet ernstig en kon ze er wel mee door. Ze kon het met haar sjaal verbinden aar die was onderhand helemaal vies geworden en dat zou alleen maar een ontsteking veroorzaken. Rikku zag dat de boer nog in de boom zat, die ging natuurlijk naar Calypso toe. En de politie agent was nergens te bekennen, opeens werd ze vanachter gegrepen. Dat was dus de politie agent. "Calypso! Waar is Claypso, laat me los!Ben je niet goed bij je hoofd ofzo?" Rikku had geen idee meer wat ze moest zeggen, ze kon niks meer doen. Ze hadden hun. Rikku werd ruw meegenomen en naar de boederij gebracht. Ondertussen had ze geen idee waar Calypso was. Ze werd ergens in geduwd toen ze in de boederij waren. Toen ze omzich heen keek zag ze dat het de schuur was met de kippen. De deuren werden op slot gedaan en er scheen alleen wat licht binnen van de raampjes. Rikku zakte neer op de grond en sloeg haar armen over har knieen. Zo barste ze in huilen uit.

(Sorry ik wist gee einde en het moest de slot zin worden he?!)

Rikku keek haar aan. Ze raakte nu echt in paniek. En het werd er niet beter op toen ze ook nog stemmen uit de verte hoorde komen. Ze gaven dus niet snel op. Daar had ze wel op gehoopt. Ze zag dat Rikku naar beneden keek en ze volgde haar voorbeeld. De boer en de agent stonden er weer. Lekker dan, straks werden ze ontdekt en dan ontsnapten ze niet meer zo makkelijk. Rikku ging op de tak staan. Calypso keek haar angstig aan. "WAT BEN JE IN HEMELSNAAM AAN HET DOEN!?" Had ze naar haar willen roepen, maar dat durfde ze echt niet. Misschien hoorden die idioten daar beneden haar dan. Doordat Rikku opstond viel er een takje naar beneden. Calypso keek haar kwaad en tegelijk angstig aan. Nu zaten ze echt in de problemen. Snel keek ze weer naar beneden. Misschien hadden ze het niet opgemerkt? Maar dat dacht ze niet. En ja hoor, ze keken allemaal naar het takje. Het leek alsof ze een blik uitwisselden. Ze keek naar Rikku, die ondertussen weer naar boven aan het klimmen was. Toen ze weer naar beneden keek waren de mannen verdwenen. Nu konden ze wel overal zijn. Je wist maar nooit. Rikku was intussen omhoog geklommen. "Calypso, kom naar boven. Daar is nog een tak waar je op kan zitten. Die mannen zijn weg en ik weet niet waar heen ze kunnen nu overal zijn! Zei ze. Calypso wilde net aanstalten gaan maken om te gaan klimmen, toen ze opeens nóg iets hoorde. "Inderdaad meisje! waar waren we nou hè?" Ze schrok zich kapot en viel bijna de boom uit. Maar gelukkig pakte ze nog net op tijd een tak vast en viel ze niet. Rikku was blijkbaar ook nogal geschrokken, want zij viel wel uit de boom. Ze sprong de boom uit en wilde naar Rikku toegaan, maar ze werd gegrepen door een agent. Ze deed nog een poging om zich los te rukken, maar de agent trok haar ruw terug. Nu kon alleen nog een wonder helpen. Ze had nu echt alle hoop opgegeven en stribbelde niet meer tegen. "Calypso! Waar is Calypso, laat me los! Ben je niet goed bij je hoofd ofzo?" Hoorde ze Rikku nog zeggen. Ze zag haar niet eens. Een traan gleed langzaam langs haar wang omlaag. Toen ze werd meegesleurd deed ze er niks meer tegen. Ze liet het allemaal maar gebeuren. Wat zou ze er nu nog aan kunnen doen? Het had toch allemaal geen zin meer. Ze hoorde de agent en de boer wat tegen elkaar zeggen. "Zet ze maar tijdelijk bij elkaar, we hebben geen andere plek waar we ze nu kunnen houden," Zei de agent. "Oke," Antwoordde de boer simpel. Ze werd ruw in het kippenhok geduwd. Maar ze struikelde en kwam hard met haar hoofd tegen iets aan. Maar voordat ze kon kijken wat het eigenlijk was, werd alles zwart...

Omg,
I'm so sorry Pia D=
Dit topic moet weer gaan leven

Opeens werd de schuur deur open gedaan en Calypso werd naar binnen gesmeten. Ze kwam met haar hoofd ergens tegen aan. Snel ging Rikku er heen. Ze schudde Calypso heen en weer. "Calypso? Ik weet niet of je me hoort maar... We komen hier wel uit hoe dan ook!" Rikku wist zelf wel beter en er rolde een traan over haar wang. Ze veegde met haar hand over haar voorhoofd om de bult te voelen maar ze was de wond vergeten. De wond op haar voorhoofd begon langzaam weer een beetje te bloeden. Nee! Kon deze dag nog erger! Rikku pakte Calypso's hand en hield hem stevig vast. Gelukkig was calypso bij haar. Ze stond op en rende naar de deur toe. Ze hoorde de politie. Hij stond met anderen mannen te praten waarschijnlijk had ie versterking gehaald. "We laten die meisjes even zitten! Ik heb honger en dorst, we laten ze daar even zitten dan kunnen ze langer lijden in het donker en we geven hun hun echte straf later. Ontsnappen heeft ze asan nog meer straf geholpen! HAHAHA!" (Lachtte kwaardaardig!) Alle anderen mannen volgden daarop: "JAJAJA goed idee!" (En lachtte ook kwaardaardig!) Fijn we zitten hier nog wel even, dacht Rikku. Ze ging naar een paar kippen toe die een beetje lui stonden te eten. Nou die wonen hier en hoeven niet te stelen voor hun eten. Gelouks KIPPEN! Rikku ging weer naar Calypso toe en bleef wachtte tot ze bij bewustzijn kwam.

(Kan neit echt veel als je flauw bendt gevallen xD!)