The moon us together is the best thing there is

Rikku liep langs de waterval om een avondduik te nemen. De volle maan verlichte het meer en de waterval. Ze trok haar kleren uit waar ze standaard een bikini onder aan had. Ze stond met haar tenen over de rand en liet zich met de stroming mee gaan. Het water was fris maar niets weerhield haar van een heerlijke duik in het water. Ze zwom naar de kant en besefte dta ze de hele dag al niks had gegeten, maar ze was te moe om nu eten t gaan zoeken. Ze nestelde zich op de grond en viel in slaap.

Na een paar uur slapen schrok ze wakker. Ze hoorde geritsel, ze wou snel haar wapens en kleren pakken maar tot haar schrik lagen die nog boven aan de waterval. Ze rende er heen en zag ze niet meer. Nee! Dat was het enige wat ze nog had. Ze keek versufd van de slaap omzichtig heen en plofte toen neer. Ze legde haar hoofd op haar knieën en begon gehik en. Ook omdat ze dacht aan vroeger toen ze nog bij haar ouders was. En niet alles altijd maar hoefde te stelen. Het geritsel kwam dichter bij en ze keek achterom afwachtend wat er zou gebeuren.

(sorry, flut post maar moet weg de vogende zullen waarschijnlijk wa beter worden xD...)

Gippal Stond in de struiken. Hij keek naar een meisje dat daar lag te slapen. De maan stond al hoog aan de hemel. Het water van de waterval schitterde in het maanlicht. Hij deed zo zacht mogelijk een stap naar voren maar raakte daarbij een tak. De groene blaadjes die daar voor zo rustig aan de tak hadden gehangen gingen nu wild heen en weer. Het gaf een ritselend geluid. Gippal bleef stokstijf staan. Het meisje werd wakker. Het leek of ze iets zocht. Ze rende weg van hem. Sluipend volgde hij haar. Telkens rende hij van boom tot boom om zich achter elke weer te verschuilen. Hij kwam steeds dichter bij haar. Ze keek versuft van de slaap omzichtig heen en plofte toen neer. Hij stond nu nog maar op een paar meter afstand van het meisje dat nu daar op de grond lag te snikken. Gippal kon haar nu goed zien. Wat hem opviel was haar mooie blonden haar. En natuurlijk dat ze alleen maar was gekleed in een bikini. Langzaam maar niet stil meer liep hij op haar af. Ze draaide haar hoofd zijn kant op. Hij kwam de bosjes uit. Nu was hij pas duidelijk te zien, maar het maakte hem niet uit. Hij wou haar al een tijdje ontmoeten en dit leek hem een goed moment. Gippal was haar al wel vaker gevolgd. Hij zag iets speciaals in haar. Ze was gewoon zo..... Ja, hoe kon hij dat beschrijven? Langzaam liep hij op haar af. Hij hurkte naast haar. Stil bleef hij naar haar kijken. Waarom zou ze huilen, vroeg hij zich af."Gaat het een beetje," vroeg hij op een fluistertoon. Hij wou een arm om het meisje heen slaan maar bedacht dat dat haar zou afschrikken. Hij stond op. Verderop zag hij een hoopje kleren liggen. Zouden die van haar zijn? Hij liep er heen. Er lagen ook wapens bij. Hij pakte alles op en liep terug naar het meisje." Is dit soms van jouw?" vroeg hij en legde de spullen op de grond.

"Gaat het een beetje," zij een jonge die naast haar was komen zitten in fluistertoon. De jonge liep weg en kwam even later weer terug." Is dit soms van jouw?" Rikku keek op, haar gezicht was helemaal behuild. Toen ze zag dat het haar kleren waren schrok ze. "Wa...Waar heb je die gevonden? ze schaamde zich dood, ze had vast niet goed gekeken ofzo. Snel keek ze weg. " dat was huis niet de rede dat ik huilde, ik bedoel dat ik mijn spullen niet kon vinden..." zei ze op een manier dat het wel duidelijk was dat dat wel de rede was. "Weetje, mijn spullen ziijn gewoon alles wat ik heb op mijn zussen na..... Maar dat begrijp jij toch niet. Nu las bekeek Rikku de jonge goed. Het was een blonde jonge en had een ooglapje voor. Rikku stond op en draaide zich om. "Misschien is het beter als ik nu maar ga.... Eigelijk wilde ze liever blijven, ze had al een hele tijd geen gezelschap meer gehad. Ze keerde zich om en liep weg, wat moest die jonge wel niet van haar denken!? Iemand die huilt om haar spullen die een paar meter vederop ofzo lagen. Ze bleef doorlopen tot ze benden bij de waterval was, daar ging ze met haar voeten over de rand van het meer zitten en keek naar de visjes die nieuwschierig naar haar toe zwemde. Ze keek stiekem om, naar de jonge. Ze had een goed gevoel biij hem. Zou hij van een afstandje staan kijken? Ze kon het niet goed zien maar een ding was duidelijk voor haar. Hij had iets speciaals......

(Wist weer eens geen einde xD, dat kom je nog wel vaker te horen van mij!)

"Wa...Waar heb je die gevonden?" Vroeg het meisje. Hij keek recht in haar behuilde ogen. " dat was huis niet de rede dat ik huilde, ik bedoel dat ik mijn spullen niet kon vinden..." Gippal knielde naast haar en keek haar geïnteresseerd aan. "Weetje, mijn spullen zijn gewoon alles wat ik heb op mijn zussen na..... Maar dat begrijp jij toch niet." sprak ze verder. Ze bekeek hem goed en Gippal keek een beetje ongemakkelijk terug. Het meisje stond op en draaide zich om. "Misschien is het beter als ik nu maar ga...." zei ze, daarna keerde ze zich om en liep weg. Gippal bleef verbijsterd staan. Wat had dat meisje? Ze hadden nog niet eens kennis kunnen maken. Gipplal besloot haar achterna te gaan. Hij moest haar gewoon goed leren kennen. Al snel zag hij haar in de verte zitten aan de rand van het meer met haar benen in het water. Hij bleef even stil staan. Ze had iets bijzonders, iets wat hem aantrok. Hij kon er niets aan doen maar hij moest haar gewoon leren kennen. Stilletjes sloop hij naar voren maar na een paar stappen bedacht hij zich. Hij hoefde niet meer op haar af te sluipen, hij ging nu gewoon kennis maken, dacht hij. Hij liep zo stoer mogelijk door. Het water van de waterval spetterde op zijn lichaam. Hij kwam bij haar aan en ging naast haar zitten. " Waarom ging je zo snel weer weg?" vroeg hij vriendelijk. " Hoe heet je trouwens? Ik heet Gippal."

Sorry kort

" Waarom ging je zo snel weer weg?" vroeg hij vriendelijk. " Hoe heet je trouwens? Ik heet Gippal." Rikku keek hem aan, zijn ogen stonden vriendenlijk. "Nou ik ging zo snel weg omdat. Tja ik ik schaamde me. Normaal doe ik niet zo raar als daar boven aan de waterval neet hoor. Zei ze snel om ervoor te zorgen dat hij geen slechte indruk zou krijgen."Ik heet Rikku, leuke naam, Gippal... Ze had nu even geen idee waar ze het over moest hebben. Eerlijk gezegd ging ze liever slapen. Ze keek nog eens naar Gippal die naast haar zat. Wat zou hij wel niet van haar denken, waarschijnlijk dat ze een en al gek was. Ze liet zich achterover vallen in het gras. Legde haar armen onder haar hoofd en keek naar de maan die op he hoogste punt stond. Het was nu ongeveer twaalf uur s'nachts, haar ogen vielen langzaam dicht en zo viel ze in slaap.

"Nou ik ging zo snel weg omdat. Tja ik ik schaamde me. Normaal doe ik niet zo raar als daar boven aan de waterval neet hoor." Antwoorden Rikku op Gippals vraag. "Ik heet Rikku, leuke naam, Gippal..." Sprak ze daarna. Rikku keek nog eens naar Gippal die naast haar zat en Gippal keek vriendelijk terug. Rikku liet zich achterover vallen in het gras. Legde haar armen onder haar hoofd en keek naar de maan die op he hoogste punt stond. Het was nu ongeveer twaalf uur s'nachts, haar ogen vielen langzaam dicht en zo viel ze in slaap. Gippal had geruisloos staan kijken naar het mooie meisje. Rikku, wat een mooie naam eigenlijk, bedacht hij. Hij fluisterde de naam een paar keer zacht en ging toen zelf ook liggen. Hoe zou hij indruk op haar kunnen maken? Waar hield ze van? Gippal wist het niet. Maar daar zou hij nog wel achter komen. Nog even bleef hij kijken naar de maan en de sterren, maar viel toen in een droomloze slaap.

Een lichtstraal scheen in Gippals ogen. De zon kwam op en het bos werd verlicht door rose/ oranje licht. Langzaam opende hij zijn ogen. De maan was pas net verdreven door de zon. Gippal wreef door zijn oog. Ja, zijn ene oog. Hij had maar een oog. Over z'n andere had hij een ooglapje hangen. Zelf vond hij het best wel cool, maar hij kon begrijpen dat hij sommige mensen er mee afschrok. Hij stond op." Rikku, Rikku, het is ochtend." Riep hij en wachten tot ze wakker werd.

" Rikku, Rikku, het is ochtend." Rikku opende langzaam haar ogen, het velle zonlicht donrg naar binnen. Ze ging overheind zitten en keek naar Gippal die naast haar zat. Ze glimlachte. "Goeiemorgen, heb je lekker geslapen?" Rikku stond op en rekte zich uit. Daarna vroeg ze: "Zeg, waar kom jij eigelijk vandaan?" Ze keek Gippal vragend aan. Ze ging weer naast hem zitten. Ze had een speciaal gevoel voor hem. Maar wat wist ze niet precies. Ze keek hem recht aan in zijn twinkelende oog. Waarom zou hij eigelijk een ooglapje hebben? Rikku schudde haar hoofd en keek weg. Wat was er toch..... "Maarre als ik het vragen mag, waarom heb je een ooglapje?"

Rikku kwam overeind."Goeiemorgen, heb je lekker geslapen?" Rikku stond op en rekte zich uit. Gippal knikte. Daarna vroeg Rikku: "Zeg, waar kom jij eigelijk vandaan?" Ze keek Gippal vragend aan. Ja, waar kwam hij eigenlijk vandaan? Hij zwoer gewoon rond. Ze ging weer naast hem zitten. Ze keek hem recht aan in zijn twinkelende oog en Gippal keek vriendelijk terug. "Maarre als ik het vragen mag, waarom heb je een ooglapje?" Vroeg Rikku. " Dat mag je best vragen hoor," zei hij en hij grijnsde even." Het komt door een gevecht," praatte hij verder." Ik heb nog wel een oog, maar daar kan ik niets meer mee zien." Hij keek naar Rikku en daarna naar het water." Zin om te zwemmen?"

Kort!!!!!!!

" Dat mag je best vragen hoor,"[\i] zei hij en hij grijnsde even.[i]" Het komt door een gevecht," praatte hij verder." Ik heb nog wel een oog, maar daar kan ik niets meer mee zien."[\i] Hij keek naar Rikku en daarna naar het water.[i]" Zin om te zwemmen?" Snel gaf Rikku antwoord. "Ja ik heb wel zin om te zwemmen, zullen we van de waterval duiken?" Ze stond snel op en rende naar de top van de waterval. Ze keek de diepte in. Snel keek ze naar Gippal. "Kom je!" Ze ging met haar tenen over de waterval staan en wachtte daar op Gippal.

(Argggg, het is eigelijk best moeilijk om menses te spelen de verliefd moeten zijn. En ik ben de laatste tijd inspi loos. Zullen we bij de vogende post ofzo doen dat de vonk over sloeg xD!)

"Ja ik heb wel zin om te zwemmen, zullen we van de waterval duiken?" Rikku stond snel op en rende naar de top van de waterval. Snel Stond Gippal ook op een sjeesde haar achterna. Hij zag dat Ze de diepte inkeek. Snel keek ze naar Gippal. "Kom je!" Ze ging met haar tenen over de waterval staan en wachtte daar op hem. Gippal liep snel naar haar toe. Hij keek recht in haar mooie ogen. " Zullen we samen springen?" Vroeg hij. Zonder op antwoord te wachten pakte hij voorzichtig haar hand. Gippal vond hem zacht aanvoelen. " Zulle we?" Vroeg hij zacht. Hij had zijn kleren nog aan maar dat kon hem niks schelen. Het was toch mooi weer. Met zijn vrije hand ging naar de hare en pakte hem vast. Hij keek in haar ogen. Zou hij het haar zeggen wat hij voor haar voelde? Dit was wel het goede moment. " Weetje, ik moet je wat vertellen," begon hij." Ik..... Ik voel iets heel speciaals voor je." Gippal keek haar een beetje verlegen aan. Niemand zou dat denken, maar van binnen was hij best wel verlegen. Zijn hand streelde zachtjes de hare terwijl hij op antwoord wachten,

Omg, je hebt gelijk.

Gippal keek Rikku recht in haar ogen aan." Zullen we samen springen?" Vroeg hij. Zonder op antwoord te wachten pakte hij voorzichtig haar hand. Rikku voelde dat ze begon te bloosen. " Zulle we?" Vroeg hij zacht. Gippal pakte met zijn vrije hand de hare. " Weetje, ik moet je wat vertellen," begon hij." Ik..... Ik voel iets heel speciaals voor je." Gippal keek haar een beetje verlegen aan. Gippal streek met zijn hand voorzichtig de hare. Ze was wel een beetje overvallen met dit nieuws maar... Ze wist zelf goed dat zij ook al die tijd wat voor hem had gevoeld. "Ik...Ik.... Je, uuhh. Stamelde ze. Wat moest ze nou zeggen? Om op een ander onderwerp te komen zei ze: "Zullen we dan maar gaan springen?" Voordat Gippal kon antwoorden trok ze hem mee de diepte in. Er ging van alles door hoofd heen. Hoelang vond hij haar al leuk? Wat moest ze zo nou tegen hem zeggen? Voor ze het wist was ze al benden, ze sloot haar ogen en kwam neer in het water. Ze liet Gippal niet los. Ze voelde zich fijn bij hem. En ze zou er nu niet meer om heen draaien. Toen ze boven water kwamen trok ze Gippal snel mee naar de kant en ging daar op het gras zitten met haar voeten in het water. "Gippal, ik, nouja... Ik voel ook wat voor jou. Op een meer dan alleen vrienden maneer...." Rikku glimlachte kort en keek toen gespannen naar Gippal wat hij zou doen.

Hehe, ze worden eindelijk een stelletje.

"Ik...Ik.... Je, uuhh. Stamelde Rikku. Zullen we dan maar gaan springen?" Voordat Gippal kon antwoorden trok ze hem mee de diepte in. Gippal sloot zijn ogen. En hij belanden in het water. Toen ze boven water kwamen trok Rikku Gippal snel mee naar de kant en ging daar op het gras zitten met haar voeten in het water. Gippal volgde haar voorbeeld en ging naast haar zitten. "Gippal, ik, nouja... Ik voel ook wat voor jou. Op een meer dan alleen vrienden maneer...." Rikku glimlachte kort en keek toen gespannen naar Gippal wat hij zou doen. Gippal sloeg een arm om Rikku heen. En bleef zo een hele tijd zitten. Miljoenen gedachten en gevoelens gingen door hem heen. Langzaam draaiden hij zich om naar Rikku. Hij keek recht in haar ogen. Wat was ze toch mooi!

Heel kort!

Gippal sloeg een arm om haar heen en bleef zo even zitten. Hij keek haar recht aan. Rikku glimlachte en kroop tegen hem aan. Ze legde haar hoofd op zijn schouder. Wat moest ze nu zeggen? Ze wist niks... I..K..Ji...J...Wij ze schaamde zich dood, misschien moest ze even niks meer zeggen...
Liet ze maar gewoon genieten, ik zie wel hoe het loopt. O nee ze gingen natuurlijk ook zoenen. Ze had nog nooit gezoend. Opeens raakte ze helemaal in de stress over zo'n onozel dingetje. Iedereen kon zoenen! Toch? Als ik er nou gewoon niet op aan zet dan duurt het misschien langer voor hij mij zoent. Ze wist zelf dat het niet nodig was om zo gestresst te doen over dit. Ze keek hem aan en bedacht dat ze maar geluk had met iemand zo als hem...

x Edit by Yuna; Gelieve met aanhalings tekens te werken (;

"I..K..Ji...J...Wij" stotterde Rikku. Ze keek hem aan en Gippal keek lief terug. Hij legde een vinger op haar lippen en fluisterde:" Zeg maar niks meer," Langzaam sloot hij zijn ogen. Zijn mond ging naar die van Rikku toe. Honderden gevoelens gingen door zijn lichaam. Hij voelde zich gelukkig en vrij. Zijn mond ging weer terug en hij sloeg een arm om Rikku heen. Wat had hij toch geluk met zo'n mooi meisje. Nog eens keek hij naar Rikku, naar haar mooie gezicht haar slanke lijf. " Zulle we anders een stukje gaan lopen?" vroeg hij. Gippal wachtte niet op antwoord maar stond al op. Voorzichtig trok hij Rikku op en pakte haar hand. Het was al ochtend en de zon kwam op. "Kom!" riep hij naar Rikku en liet haar hand los. Op een rap tempo rende hij een heuvel op. Van af daar kon je de opkomende zon vast goed bewonderen. Toen hij op de held was van de klim bleef hij even staan uit hijgen. " Rikku, wedde dat ik eerder boven ben dan jij!" Riep hij plagend naar Rikku en begon weer te rennen.

Flut

Gippal legde een vinger op haar mond. " Zeg maar niks meer," zei hij. Rikku wachte af wat hij zou doen. Hij sloot zijn ogen en boog naar haar toe. Rikku volgde zijn voorbeeld en sloot ook haar ogen. Langzaam raakte haar lippen die van hem. Ze wist even niet wat ze moest denken. Van alles ging door haar heen. Rikku ging weer terug en glimlachte. " Zulle we anders een stukje gaan lopen?" Gippal wachte niet op antwoord maar trok haar overeind. De zon kwam net op. "Kom!" Riep hij en hij liet haar hand los. Snel rende hij een heuvel op. Rikku wachtte geen moment en rende achter hem aan. Op de helft bleef hij staan uithingen en Rikku ging naast hem staan. " Rikku, wedde dat ik eerder boven ben dan jij!" zei hij. Rikku glimlachte breed en zij: "Okey..." Rikku rende veder naar boven en keek afentoe naar Gippal waar hij was. Toen achterom keek struikelde ze en viel, ze rolde een stukje naar beneden en stond toen op. "Niet eerlijk!" Riep ze en liep naar boven. Ze kerk naar de zon die vel over de heuvels scheen en het water liet glinsteren. Vervolgens sloeg ze een arm om Gippal heen en kroop tegen hem aan. "Zullen we zo gaan zwemmen ofzo?" Vroeg Rikku.

(OOOEEE het gaat klef worden later!)

"Okey..." antwoorden Rikku en begon verder te rennen. Rikku rende veder naar boven en keek afentoe naar Gippal waar hij was. Toen achterom keek struikelde ze en viel, ze rolde een stukje naar beneden en stond toen op. "Niet eerlijk!" Riep ze en liep naar boven. Gippal stond daar al een tijdje. Samen keken ze naar de zon die vel over de heuvels scheen en het water liet glinsteren. Vervolgens sloeg Rikku een arm om Gippal heen en kroop tegen hem aan. "Zullen we zo gaan zwemmen ofzo?" Vroeg ze. " Is goed" antwoorden Gippal en sloeg zijn arm om haar heen. Langzaam begon hij de heuvel weer af te lopen, naar het water. Daar aangekomen maakte hij zich van Rikku los en dook het water in. Pas naar lange tijd kwam hij weer boven water." Kom je?" Riep hij naar Rikku en dook weer onderwater. Het frisse water gleed lang zijn lichaam van uit de verte klonk het geruis van de waterval. Weer kwam Gippal boven. Hij keek om zich heen. Hij was al een heel stuk van de kant verwijderd. Waar zou Rikku nou zijn, vroeg hij zich af. Zijn bruine ogen gingen van links naar rechts en weer naar links, maar nergens zag hij Rikku." Rikku, waar ben je?" riep hij een beetje wanhopig.

slecht einde.

" Is goed" Antwoorden Gippal en hij sloeg een arm om haar heen. Vervogens stond hij op en liep naar de waterval. Daar liet hij los en dook het water in. Rikku keek Gippal even na voor zij zelf sprong. " Kom je?" Riep hij. Hij dook weer onderwater en op dat moment sprong ze. Ze viel de diepte neer en kwam al snel in het water terecht. Langzaam zwom ze naar boven en verstopte zich een beetje. Gippal was nu al een heel eind van de kant af. " Rikku, waar ben je?" riep hij een beetje wanhopig. Rikku glimlachte en dook onder water. Ze zwom langzaam steeds dichter naar Gippal toe, afentoe keek ze even waar hij was. Nu was ze heel dicht bij en ze dook nog een keer onderwater. Ze zwom naar Gippal toe en ging achter hem staan (Zwemmen). Ze sprong op zjin rug en riep: "BOE, schrok je?" Rikku liet los en ging voor Gippal staan.Ze leunde naar hem toe en zoende hem. Ze sloeg haar armen om hem heen en ging dichterbij staan. Zobleef ze wel even staan voor ze zich terug trok. Ze keek hem aan en lachte. Ze had geluk dat ze zo'n vriendje had. En dit was nog maar het begin!

(HEEEEEEL slecht einde xD!)

Rikku glimlachte en dook onder water. Ze zwom langzaam steeds dichter naar Gippal toe, afentoe keek ze even waar hij was. Gippal zag het niet, die zat maar om zich heen te kijken. Nu was Rikku heel dicht bij en ze dook nog een keer onderwater. Ze zwom naar Gippal toe en ging achter hem staan (Zwemmen). Nog steeds had Gippal niks door. Ze sprong op zjin rug en riep: "BOE, schrok je?" Gippal herkende de stem van Rikku. Hij probeerde haar nog vast te pakken maar Rikku liet al los en ging voor hem staan. Ze leunde naar hem toe en zoende hem. Ze sloeg haar armen om hem heen en ging dichterbij staan. Zobleef ze wel even staan voor ze zich terug trok. Ze keek hem aan en lachte en Gippal lachte terug. En toen, opeens, trok hij Rikku mee, het water in. Haar hand vast houdend zwom hij richting de kant. Afentoe keek hij naar Rikku maar door het water kon hij haar niet goed zien. Toen hij bijna stikte ging hij pas naar boven

(nog slechter einde!!!)

Opeens trok Gippal Rikku mee onderwater en bleef ook zo zwemmen. Vaag door het water zag Rikku dat Gippal afentoe achterom keek. Toen hij bijna stikte ging hij pas naar boven. Toen ze boven waren klom Rikku al proestend de kant op en trok Gippal mee. "SUKKEL! Ik had wel kunnen stikken!" Riep Rikku boos. Ze sprong op Gippal en duwde hem onderwater. Snel sprong Rikku op zijn nek. "Ik wou even je uitdruking op je gezicht zien!" Zei Rikku scheinheilig en boog zch voorover zodat ze zijn gezicht kon zien. Nu hing ze op de kop met haar gezicht voor die van Gippal. Ze glimlachte breed en ging weer omhoog met haar gezicht. Ze duwde Gippal onder en maakte een koprol naar voren zodat ze voor hem het water in kwam. Daar dook ze ook ondewater en hield Gippal met haar benen aan de voorkant vast. (Niet verkeerd opvatten xD) Ze sloeg haar armen om zijn nek en wachte tot hij naar boven zwom. Toen ze boven waren liet ze ook nog niet los. Ze keek hem recht in de ogen aan. Ze wou hem nu wel zoenen maar dee het niet. Misschien dat hij haar dan te klef vond ofzo iets. Ze glimlachte verlegen en hield zich nog steviger vast.

(Okey sorry ik heb lang niet gepost xD! Maarre jij zoent Rikku enne uhhhhhh. Ja misschien dat het later ik zeg LATER nog wel iets veder kan gaan xD!)