A new day with a fat booty

Rustig liep Serah voor het verlate huis. Het huis grensde aan een vies steegje dus behalve zei was er niemand hier op staat. Voor de deur aangekomen bond ze een doek voor haar gezicht waar door alleen haar ogen nog zichtbaar waren. De deur ging piepend en krakend open en Serah stapte naar binnen. Behalve de krakende grond en haar voetstappen hoorde ze niks. Zou er iemand zijn? Ze stapte de kamer waar de meeste team genoten meestal zaten binnen. Er stonde hier een paar aangevreten stoelen door ratten. Er was niemand. Dan zou er wel ook in het hele huis niemand anders bevinden. Zuchtend ging Serah zitten op een van de stoelen. Uit haar riem pakte ze haar zwaard. ze was er aan gehecht. Maar hij was oud en het werd tijd voor een nieuwe. Misschien kon ze er voor sparen. Maar dat zou jaren duren. Een zwaard was duur. Op de gang klonken voetstappen. Er was dus toch iemand in het krot! Snel borg ze haar zwaard weer op en ging staan. Wie zou het zij?

Kordheid!
Serah & Sascha

Sascha rende door de verlaten steegjes. Er kwam hier bijna nooit iemand. Dat was ook logisch, dit stuk van de stad was helemaal verwaarloosd. Ze verminderde haar snelheid en begon gewoon te lopen. Na een korte tijd kwam ze bij haar bestemming aan. Een oud, verlaten huis. Dit was de plek van de groep waar ze in zat. Het was een geheime groep, en ze wist niet eens of er iemand bij zat die ze kende. Ze stond even stil voor de deur en keek snel om zich heen. Niemand te bekennen. Ze trok haar muts over haar hoofd en stapte naar binnen. Ze begon naar de kamer te lopen waar iedereen altijd zat. De oude vloer kraakte. Dit was echt een krot. Toen ze bij de kamer was zag ze iemand staan. Ze probeerde haar te herkennen. "Angel?" Vroeg ze. Iedereen had een codenaam. Zij stond in de groep bekend als "Birdy". Maar dat was niet haar echte naam. Ze vroeg zich af of er nog meer mensen in het huis zouden zijn.

Fluuuut

Er kwam iemand de kamer inlopen maar door dat er in de kamer weinig licht was kon Serah niet zien wie het was. "Angel?" Serah herkende de stem het was Birdy. " Ja, dat ben ik" antwoorden Serah een beetje nors terug. Eindelijk was er iemand. Misschien konden ze samen wat gaan roven. " Er is niemand anders dan wij in het krot, zelfs de leider, Saeya is er niet." Zei Serah en ze ging weer zitten. Het doek om haar hoofd jeukte en was warm ze had de neiging om hem af te doen maar als ze dat deed Zag Birdy haar gezicht en dat mocht niet. Niemand in deze roversgroep mocht dat. Eigenlijk kende ze elkaar gewoon niet. Iedereen had had een codenaam. Zij was hier Angel en dat andere meisje dus Birdy. Hoe Birdy echt heten wist Serah niet. Serah schrok op uit haar gedachten en keek Birdy aan. Er schoot een rat langs Serah's voet maar ze negeerde het. " Zullen we er maar op uit gaan?" Vroeg ze met een gemene glimlach en stond zonder op het antwoord van Birdy te wachten op.

ook Flut!

"Ja, dat ben ik" Antwoorde ze een beetje nors. Nu herkende ze Angel inderdaad aan haar stem. Nouja, Angel was natuurlijk niet haar echte naam. In deze groep wist niemand elkaars naam. Ze vroeg zich wel al de hele tijd af wie iedereen in het echt was. Hoe zou Angel in het echt heten? Ze zou het hoogst waarschijnlijk nooit te weten komen. Haar gedachten werden onderbroken doordat Angel weer iets zei. "Er is niemand anders dan wij in het krot, zelfs de leider, Saeya is er niet." Angel ging zitten. Sascha knikte. Er was inderdaad niemand. Toch bleef ze deze plek niet fijn vinden. Alles was er zo donker, en het grootste deel van het huis. Nouja, je kon het eigenlijk bijna geen huis meer noemen. Dit was een krot. Het grootste deel was half verrot. Ze was niet bang, het was hier gewoon niet prettig. Angel keek haar aan. Ze zag dat er iets langs haar voet schoot. Het was een rat. Even ging er een rilling door haar heen. "Zullen we er maar op uit gaan?" Vroeg Angel met een gemeen lachje en stond op. Sascha grijnsde. "Okay," Zei ze. "Waar?" Vroeg ze erachter aan.

Ghehe,
Mijn standaard woordje komt weer...
Flut ><"

"Okay," Antwoorden Birdy. "Waar?" "In ieder geval niet in de buurt van dit krot, hier is niks te halen." Zei serah en ze dacht even na." Wie zien nog wel" zei ze tenslotte en stapte de gang in. Haar zwaard zat nog veilig in haar riem. Wat had Birdy ook al weer als wapen? Ze zou het zo wel vragen, hopelijk een beter wapen dat dat van haar. Serah glimlachte bij de gedachten en liep naar de voordeur. Krakend maakte ze de deur open en liep naar buiten. Een grote regendruppel belande op haar hand en er volgde er meer. nee hè, moest het net nu gaan regenen. Serah had zo'n pest aan dit zulk weer. Maar het had ook voordelen, er waren nu namelijk minder mensen op straat die konden zien hoe verdacht ze er uit zagen." Zullen we maar gaan? Ik wil graag voor middernacht thuis zijn." Zei ze op een getemde toon, want ze moest niet hebben dat iemand haar hoorde.

Waarom kan ik niet
gewoon even behoorlijk posten?!?
Flut^^

"In ieder geval niet in de buurt van dit krot, hier is niks te halen." Ja, duh! Dat was logisch. Dacht ze. "We zien nog wel" Zei ze tenslotte en stapte de gang in. Sascha draaide zich om en volgde haar. Haar boog hing zoals altijd om haar schouder. Misschien. Dacht ze. Zou het er wel een beetje verdacht uitzien. Twee bewapende meisjes, van rond de vijftien jaar oud, die ook nog eens hun gezichten niet lieten zien. Maarja, dat was gewoon zo. Angel maakte de deur open, de scharnieren kraakten luid. Sascha stapte naar buiten. Meteen viel er een dikke druppel op haar hoofd. "Zullen we maar gaan? Ik wil graag voor middernacht thuis zijn." Zei Angel op een gedemte toon. Ze knikte en rolde even met haar ogen. "Klote weer!" Mompelde ze. Ze richtte zich tot Angel. "Ga maar ergens heen, ik volg je wel." Zei ze lichtelijk geirriteerd. Kon dat mens nou niet gewoon ergens heen gaan!? Moest het allemaal zo lang duren!? Ze had niet de hele dag tijd! En al helemaal omdat Angel zo nodig voor middernacht thuis wilde zijn. "Ga je nog wat doen of hoe zit dat!?"

Ik hou maar op met het te zeggen -.-''

"Ga maar ergens heen, ik volg je wel." Zei Birdy, het klonk lichtelijk geïrriteerd. "Is goed." Mompelde Serah een beetje binnensmonds terug. Waar zouden ze heen kunnen gaan? Vroeg ze zich af. "Ga je nog wat doen of hoe zit dat!?" Hoorde ze Birdy zeggen. " Ik moest toch bedenke waar we heen gaan? Als jij daar ook even meehielp zou het misschien wat sneller gaan." Zei Serah nijdig terug. Wat een trut zeg, was die Birdy. "Zullen we maar gaan zakkenrollen? Ik kan zo snel niks anders bedenken." Zei Serah zonder naar Birdy te kijken. Ze wachten niet op antwoord en liep het steegje uit. Daar leunde ze nonchalant tegen de muur wachtend op Birdy.


Ik ook XD

" Ik moest toch bedenke waar we heen gaan? Als jij daar ook even meehielp zou het misschien wat sneller gaan." Zei Angel nijdig. Puh. Dacht ze. Ze had toch gezegd dat ze achter háár aan zou gaan? Ze kon ook gewoon langs die stomme winkels lopen. Dan zag ze vast wel iets. "Zullen we maar gaan zakkenrollen? Ik kan zo snel niks anders bedenken." Angel liep het steegje uit. Sascha wachtte even, maar liep er toen nijdig achter aan. Ze zag Angel, die nonchalant tegen een muurtje leunen. Ze rolde met haar ogen en stond stil. "Ja hallo, ik had toch tegen jou gezegd dat jij het mocht uitzoeken? Moet je niet pissig tegen mij gaan doen, bitch," Nu was ze echt boos. Eigenlijk kon ze er geen ruzie bij hebben, ze had al zowat met iedereen ruzie. En nu ook nog met zo'n meisje uit die groep. Maar ze dacht er niet bij na met wat ze deed. Het flapte er zomaar uit. Eigen schuld, da's niet mijn probleem. Dacht ze terwijl ze Angel uitdagend aanstaarde.

Sas is echt triest
Dat k** kind is pas 14!

Birdy kwam aanlopen. Ze rolde met haar ogen en zei."Ja hallo, ik had toch tegen jou gezegd dat jij het mocht uitzoeken? Moet je niet pissig tegen mij gaan doen, bitch." Serah keek haar zwaar aan maar negeerde het verder ze had geen zin om nog meer ruzie te gaan maken, daar voor was ze hier niet gekomen. "laten we nou maar gaan." Antwoorden ze en sloop het steegje uit. " weet je wat? We kunnen apart gaan, jij gaat bijvoorbeeld die kant op." Serah wees naar rechts."en dan ga ik de andere kant op, dan kunnen we tenminste onze gezichten laten zien en vallen we niet zo op." Ze ging recht staan. "Ja?" vroeg ze en keek de straat rond. Het was best wel druk, een goeie kans om wat buit binnen te halen. Van af de plek waar ze stond kon ze de mensen goed zien, maar zij haar niet. Serah hield er ziezo niet zo van als onbekende mensen naar haar keken. Wel als zij naar onbekende mensen keek als zij haar niet konden zien. Ze glimlachte en leunde weer tegen de muur wachtend op het antwoord van Birdy.

Sascha stond Angel nog steeds geirriteerd aan te kijken. "Laten we nou maar gaan." Antwoorde Angel en sloop het steegje uit. "Weet je wat? We kunnen apart gaan, jij gaat bijvoorbeeld die kant op." Ze wees naar rechts. "En dan ga ik de andere kant op, dan kunnen we tenminste onze gezichten laten zien en vallen we niet zo op." Ze ging recht staan. "Ja?" vroeg ze en keek de straat rond. Ze glimlachte weer en leunde tegen de muur. "Okay," Antwoorde ze. "Spreken we ook nog een tijd af wanneer we weer terug bij dat krot moeten zijn," Ze wees in de richting van het vervallen huis waar ze eerst waren. "Of is het nu gewoon echt ieder voor zich en spreken we niks af?" Vroeg ze. Ze sloeg haar armen om elkaar heen en keek even om het hoekje van de straat. Meteen ging ze weer terug. "Shit!" Zei ze, niet al te hard. "Angel, we hebben een probleempje..." Begon ze, terwijl ze haar aankeek. "Er staan daar nogal wat politie agenten..." Ging ze verder. Als ze gepakt werden hadden ze echt een probleem. Vragend keek ze Angel aan, wachtend tot ze wat zou doen.

Ik had geen inspi,
Dus 'k deed maar wat ^^''

"Okay," Antwoorden Birdy. "Spreken we ook nog een tijd af wanneer we weer terug bij dat krot moeten zijn," Ze wees in de richting van het vervallen huis waar ze eerst waren. "Of is het nu gewoon echt ieder voor zich en spreken we niks af?" Serah zag Birdy de hoek om lopen maar liep gelijk weer terug. "Shit!" Zei ze, niet al te hard. "Angel, we hebben een probleempje..." Birdy keek Serah aan. "Er staan daar nogal wat politie agenten..." Serah schrok, wat nu? Ze deed een paar stappen naar voren en zag nu ook duidelijk een paar agenten hen kant op komen. Ze moesten snel zijn! Wanhopig keek ze om zich heen. Haar blik bleef hangen bij een oud gammel trapje. Zo snel als ze kon zetten ze hem tegen een oud schuurtje waar voor de trap net hoog genoeg was. " Snel kom." Fluisterde ze tegen Birdy en klom er op. Boven aangekomen ging ze plat op het muurtje liggen. Ze hoorde de stemmen en voetstappen van de agenten steeds dichterbij komen, als Birdy maar op tijd boven was.

Mis is het leuk dat we worden gesnapt en dat er een gevecht komt.

Angel keek ook om de hoek. Wanhopig keek ze om zich heen. Haar blik bleef hangen bij een oud gammel trapje. Snel zette ze hem tegen een oud schuurtje waarvoor de trap net hoog genoeg was. " Snel kom." Fluisterde ze naar haar en klom er op. Snel keek Sascha achterom, maar toen zette ze haar voet op de trap en klom snel omhoog. Toen ze boven was zag ze Angel die plat op het schuurtje lag. Ze volgde haar voorbeeld en ging plat op haar buik liggen. Daarbij kwam ze met haar voet tegen het trapje, waardoor die met een harde klap op de grond viel. "K*t!" Fluisterde ze. Ze hoorde de agenten. "Wie zit daar? Kom tevoorschijn, we weten dat je er bent." Ze verroerde geen vin. Ze ging écht niet zomaar tevoorschijn komen. Dat konden ze mooi vergeten. "Dan kom ik je wel halen," Zei hij, en ze hoorde dat het trappetje er weer tegen aan gezet werd. Shit, shit, shit! Dacht ze. Wat moest ze zeggen als die agent hun zag? Blijkbaar wist hij ook niet dat ze met zijn tweeën waren. Ze keek vragend naar Angel, en toen naar het trappetje.

Flut
Maar ik heb een rede

Een hard geluid zorgde er voor dat Serah schrok. Birdy had het trapje op de grond gegooid en die was met veel lawaai op de grond gevallen. "Wie zit daar? Kom tevoorschijn, we weten dat je er bent." Het was een agent. Sascha verroerde zich niet dus Serah bleef ook helemaal stil liggen. "Dan kom ik je wel halen," de stem van de agent klonk jong, het was waarschijnlijk nog maar een beginneling. Ze zouden hem met zijn tweetjes best aan kunnen. Maar als er nou meer agenten in de buurt waren? Het trapje wet weer tegen de muur aangezet, de agent kon elk moment boven zijn. Birdy keek haar vragend aan en Serah keek boos terug. Zij had dit veroorzaakt! Door Birdy zaten ze nu in de penarie. Ze hoorde de agent het trapje op komen. Over een paar seconden zouden ze worden gezien. Serah stond op. De agent zag haar maar er waren gelukkig geen meer agenten, die waren waarschijnlijk een andere kant op gegaan." Blijf liggen en kom pas te voorschijn als ik een teken geef!" Siste ze tegen Birdy en maakte zich klaar voor een gevecht.

Wat is de rede?

Angel keek haar boos aan. Dat had ze ook wel verwacht eigenlijk. Vond je het gek? Door háár waren ze nu ontdekt. Maar ze wilde niet toegeven en keek verontwaardigd de andere kant uit. Opeens stond Angel op. De agent was ook bijna boven. " Blijf liggen en kom pas te voorschijn als ik een teken geef!" Siste ze tegen haar. Ja hallo! Moet ik nu ook nog naar jou gaan luisteren? Ja, daar komen we écht verder mee. Dacht ze. Alsof die agent haar niet kon ontdekken. "En mag ik vragen waarom ik erbuiten word gehouden?" Vroeg ze. Ze had er een hekel aan als mensen zo deden. Ze had ook eigenlijk een hekel aan alle mensen die ze kende, maar dit vond ze echt irritant. Al kon je dat niet opmerken uit haar stem. Ze bleef gewoon liggen. Ze rustte met haar kin op haar handen. "Zeg, komt er nog een beetje actie of moet ik me hier nóg langer gaan vervelen?"

Alweer flut ><

De rede dus...
Ehm...
Ik was dronken...
(voordat ik poste)

"En mag ik vragen waarom ik erbuiten word gehouden?" Vroeg Birdy. " Nee." Siste Serah. Nu had de agent Birdy vast gehoord en was haar plan mislukt. "Zeg, komt er nog een beetje actie of moet ik me hier nóg langer gaan vervelen?" Zei Birdy. De agent had haar gehoord." Met zijn tweeën dus." Zei hij. " Sukkel" Schelde Serah naar Birdy en greep naar haar zwaard. " Ja, dat zie je goed." Zei ze daarna tegen de agent en sprong van het schuurtje. Toen de agent even verbaasd keek zei Serah:" Wat sta je daar nog, ga je me niet pakken of zo?" De agent kwam van het trapje af en kwam op Serah af. Terwijl hij op haar af kwam lopen schoot Serah naar voren en griste de pistool uit de riem van de agent. Ze gooide hem naar Birdy en zei. " Ik denk dat we maar gaan, hè."

Dronken?! Hoe oud ben jij?

" Met zijn tweeën dus." Hoorde ze de agent zeggen. " Sukkel" Zei Angel. Ze hield haar hoofd scheef en glimlachte. Het was haar bedoeling geweest dat de agent haar opmerkte. Ze zag dat Angel naar haar zwaard greep. " Ja, dat zie je goed." Zei ze toen weer tegen de agent, ze sprong van het schuurtje. Sascha ging op haar knieeen zitten en keek over de rand naar haar. De agent stond nog op het trapje en keek Angel een beetje verbaasd aan. " Wat sta je daar nog, ga je me niet pakken of zo?" Zei ze tegen hem. Terwijl hij op haar af kwam lopen schoot Angel naar voren en griste de pistool uit de riem van de agent. Ze gooide hem naar haar toe. Ze ving het wapen op. " Ik denk dat we maar gaan, hè." Zei Angel. Sascha keek even naar het ding in haar hand, maar gooide hem toen weg. Het ding kwam kletterend op de grond terecht, er vlogen een paar stukken af. Ze draaide zich om en sprong van het schuurtje. "Wat doen we daaraan?" Vroeg ze terwijl ze naar achter wees, naar waar de agent stond. Die stond verbijsterd te kijken. Hij was nog jong, waarschijnlijk in opleiding ofzo. Maar zeker ouder dan haar. Ze draaide zich om naar hem. Hij kwam op hen af lopen. Snel pakte ze haar boog en een pijl. Snel mikte ze, en schoot toen een pijl op hem af. Even keek hij b=verbaasd naar de pijl die uit zijn borst stak. Daarna zakte hij levenloos in elkaar. Ze keek grimmig naar het lijk. Ze trok Angel mee. "Kom," Zei ze en liep haastig weg. Als ze hier achter kwamen had ze echt een probleem. Je kon niet zomaar ongestraft moorden. Snel rende ze door de smalle steegjes. Tot ze het uiteindelijk wel genoeg vond. Ze bleef staan en leunde hijgend tegen de muur. Ze hoopte dat ze haar niet zouden ontdekken en keek of  Angel er al aankwam.

14

"Kom." Zei Sascha, al die tijd had Serah met open mond staan kijken. Waarom dode Birdy hem? En zij was er bij betrokken geweest. Serah begon te rennen, Birdy achterna. Als dit werd ontdekt zaten ze jaren in de gevangenis! Hoe had ze dit kunnen doen?! En zo spookte er nog duizenden vragen door haar hoofd. Eindelijk bleef Birdy staan. Serah botste bijna tegen haar op maar kon nog net op tijd stoppen met rennen. Ze wou tegen Birdy gaan schreeuwen maar hield zich in." Waarom deed je dat?" Was het enige wat ze zei. Het klonk eerder verdrietig dan boos. Waarom had Birdy dat gedaan? Als de politie het zou ontdekken zouden ze er allebei voor boeten. Serah ging zitten. De zon ging al bijna onder en het was al aardig donker in het steegje. Ze sloot haar ogen. Ze wou de gevangenis niet in!

kortheid!

" Waarom deed je dat?" Zei Angel. Sascha keek haar even aan, maar staarde toen voor haar uit. Angel klonk een beetje verdrietig. Ze keek haar weer aan terwijl ze een pluk blond haar uit haar gezicht streek. "Met treuren bereik je niks," Zei ze een beetje kortaf. Maar eigenlijk was ze hartstikke misselijk. Ze verborg vaak haar gevoelens, en deed daardoor best erge dingen. Zoals doden. Maar ze deed dit eigenlijk wel vaker, het was niet de eerste keer dat ze iemand vermoord had. "Of wilde je dat hij zijn politie vriendjes had geroepen, en dat we nu in de gevangenis zaten?" Zei ze zonder het andere meisje aan te kijken. Ze liet zich op de grond zakken en ging zitten. Plotseling schoot het beeld van de jonge agent weer door haar hoofd. Best zonde, dacht ze. Hij was nog te jong eigenlijk om te sterven. Hij zouden degene het vinden die daar nu toevalliglangsliepen en opeens een lijk op de grond zien liggen. Maar wat boeide het haar ook, eigenlijk niets. Ze moest het maar vergeten, net zoals al het andere. Ze sloot even haar ogen. Maar meteen toen ze haar ogen dicht had hoorde ze stemmen hun kant opkomen.

Het zou kunnen dat die agenten niet weten dat zij het waren,
Want zij hebben ze niet gezien,
Maar verzin maar gewoon weer lekker wat >=3

"Met treuren bereik je niks," antwoorden Birdy kortaf. Of ze dat niet wist, dacht Serah verontwaardig "Of wilde je dat hij zijn politie vriendjes had geroepen, en dat we nu in de gevangenis zaten?" natuurlijk wou Serah dat niet maar hij had hen gezichten toch niet gezien? In de verte kwamen mensen hen kant op lopen. Al van een afstandje zag ze dat het agenten waren. Wat moest ze nou doen? Birdy en zij zagen er vast heel verdacht uit. Maar Serah had niet eens tijd om iets te doen want de Agenten kwamen lang rennen en besteden geen aandacht aan haar. Ze hoorde dat ze het hadden over een lijk dat was gevonden van een jonge agent." Dat is... Ze hebben het over," verder kwam ze niet. Alles werd zward om haar heen! Ze wankelde even maar viel toen met een harde klap op de grond.

Flut!

Toen Sascha de stemmen hoorde stond ze snel weer op. Al vanaf grote afstand zag ze dat het agenten waren, en ze kwamen hun kant op rennen. Even raakte ze in lichte paniek, maar toen stelde ze zichzelf weer gerust. Rustig Sas, ze hebben ons toch niet gezien. Waarom zou je dan bang moeten zijn? Je moet gewoon rustig blijven staan, en vooral geen verdachte dingen gaan doen. Toen de agenten langs hen kwamen rennen hoorde ze nog vaag waar ze het over hadden. Over het lijk van een jonge agent die gevonden was. Ze trok wit weg en ze haalde even diep en beverig adem. Ze hadden over de man die zíj dus had vermoord. Ze herstelde zich weer, die agenten waren nu toch al een stuk verder. " Dat is... Ze hebben het over," Hoorde ze Angel zeggen. Ze kon haar zin niet afmaken want ze viel met een doffe klap op de grond. Flauwgevallen. "Zwakkeling," Siste ze. Ze stond vlak voor haar. Nu had ze écht de neiging om gewoon die doek van Angels hoofd te rukken. Maar ze hield zich in. Ze ging op haar knieën zitten. "Hallo! Gaat Doornroosje hier blijven liggen of wat!?" Toeterde ze in haar oor. Kop op! Dacht ze. Als ze alleen híerom al flauwviel, hoe kón ze dan nog in deze groep zitten? Ongeduldig wachtte ze tot Angel eindelijk weer eens bij zinnen zou komen.

"Hallo! Gaat Doornroosje hier blijven liggen of wat!?" De woorden klonken van heel Verweg. Serah probeerde haar ogen te openen. Ze bewoog haar hand even. Langzaam opende ze haar ogen. ze zag een wazig beeld van Birdy. Alles om haar heen draaide. Ze probeerde te opstaan en na veel moeite stond ze meet beide benen op de grond. Wel moest ze zich nog vastklampen aan de muur om niet te vallen. Een golf van misselijkheid schoot door haar lichaam en ze kon hem nog maar net onderdrukken. Ze besloot te gaan zitten. Na een tijdje ging het wat beter en inspecteerde ze haar hoofd. Behalve een paar schrammen was er niks gebeurd. " Zie je nou wel wat je hebt gedaan? Straks ontdekken ze ons en dan moeten we allebei de gevangenis in!" Zei ze vel. Hou kon Birdy zo dom zij?! Het was nu bijna pikkedonker en Serah kon nauwelijks niks meer zien. " Ik ga maar," zei ze en stond op.

Ze zag dat Angel haar best deed om haar ogen probern open te doen. Haar hand bewoog even. Uiteindelijk kreeg ze haar ogen open. Sascha stond op en keek naar Angel, die ook probeerde op te staan. Uiteindelijk stond ze, maar ze klampte zich nog wel aan de muur vast. Ze grinnikte, het zag er eigenlijk best grappig uit. Angel ging zitten. Sascha leunde tegen de muur aan. "Mocht tijd worden," Mompelde ze in zichzelf. " Zie je nou wel wat je hebt gedaan? Straks ontdekken ze ons en dan moeten we allebei de gevangenis in!" Zeu ze fel. Het was ondertussen al donker geworden, je kon zowat niks meer zien. " Ik ga maar," Zei Angel en stond op. "Okay, mag ik je iets vragen?" Zonder op antwoord te wachten ging ze verder. "Hoe zouden ze kunnen weten dat wij daar verantwoordelijk voor zijn? Mag ik daar één goede reden voor? Oh, en dan nog iets," Ze liep naar Angel toe tot ze vlak tegenover haar stond. Ze keek het oudere meisje strak aan. "Stel je niet zo aan! Er lopen een paar f*cking politiemannetjes voorbij en jij valt meteen flauw. En nu doe je al de héle tijd zo. Ik word er echt gek van!" Schreeuwde ze bijna. Nu was ze echt kwaad.

Zow, gepost
Behoorlijk flut,
Maar je moet het er maar mee doen ^^

"Okay, mag ik je iets vragen?" Vroeg Birdy. Voor dat Serah kon antwoorden ging ze verder. "Hoe zouden ze kunnen weten dat wij daar verantwoordelijk voor zijn? Mag ik daar één goede reden voor? Oh, en dan nog iets," Ze liep naar Angel toe tot ze vlak tegenover haar stond. Ze keek het oudere meisje strak aan. "Stel je niet zo aan! Er lopen een paar f*cking politiemannetjes voorbij en jij valt meteen flauw. En nu doe je al de héle tijd zo. Ik word er echt gek van!" Schreeuwden ze bijna. Serah keek haar strak aan. Er was geen enkele emotie op haar gezicht te lezen. Wat dacht die Birdy wel? Dat ze was flauw gevallen door die agenten?! En ze was helemaal niet bang geweest maar boos, omdat Birdy haar had betrokken bij een moord. Ze had Birdy een schuld gevoel willen geven en was zielig gaan doen. Geholpen had het niet, Birdy had gewoon een hard van steen. " Wat denk je wel niet?! Dat ik was flauw gevallen om die woorden?" Serah keek Birdy nog steeds strak aan alleen nu was er een kwade uitdrukking op haar gezicht te lezen. " Jij hebt mij betrokken bij een moord! Had je dat wel door? Ik heb hele tijd een beetje een zielig meisje zitten spelen om jouw een schuldgevoel te geven. Maar je hebt een hard van steen! Je denkt alleen maar aan je zelf zo te merken." Dit kwam vast hard aan dacht Serah en keek met een boze blik aan. Hoe kon een mens zo veel aan zich zelf denken?

Angel keek haar strak aan. " Wat denk je wel niet?! Dat ik was flauw gevallen om die woorden?" Angel keek haar nog steeds strak aan, alleen was er nu een kwade uitdrukking op haar gezicht te lezen. " Jij hebt mij betrokken bij een moord! Had je dat wel door? Ik heb hele tijd een beetje een zielig meisje zitten spelen om jouw een schuldgevoel te geven. Maar je hebt een hart van steen! Je denkt alleen maar aan je zelf zo te merken." Angel keek haar met een boze blik aan. Maar als ze dacht dat dit hard zou aankomen dan had ze het mis. Sascha rolde alleen maar even met haar ogen en keek haar toen weer aan. "Ja, dat heb ik," Antwoorde ze simpelweg. "En mag ik dan nu weten waarom je dan wel flauwviel?" Dat zeiden wel meerderen. Dat ze een hart van steen had. Dat kon best waar zijn. De enige die ze dan nog een beetje accepteerde was haar 1 jaar oudere zus Mila, al betekende ze niet echt heel veel voor haar. Verder zocht ze met iedereen ruzie. Dus dit was niet nieuw voor haar. Uitdagend keek ze Angel weer aan.

Alweer flut ><''
Maar ik zit op m'n iPhone

Sascha rolde met haar ogen en keek Serah toen weer aan. "Ja, dat heb ik," Antwoorde ze simpelweg. Serah was even verbaasd maar liet het niet merken. "En mag ik dan nu weten waarom je dan wel flauwviel?" Waarom ze flauw viel? Eigenlijk wist Serah het ook niet. Het was in ieder geval niet om die twee agenten geweest. Birdy keek Serah uitdagend aan." Wat denk je wel? Zeker dat je een of andere grote super ster bent of zo. Nou, echt niet!" Zei Serah. Ze kon wedden dat ze haar met een klap van haar zwaard kon verslaan. Maar ze kon het natuurlijk ook fout hebben en kon die Birdy wel heel goed vechten. Het was inmiddels al tijd om te gaan. En eigenlijk moest ze weg, maar dan dacht die Birdy natuurlijk dat ze bang was.

ook Flut.
Zullen we doen dat ze uiteindelijk wel vriendinnen worden?